همیشه ترس و تردید و نا امیدی در قدم اخر به سراغ من میان
هرچقدر چیزی برام بیشتر مهم باشه ترس و دلهرشم بیشتره
هر چقدر ترس از چیزی برام بیشتر باشه دقت عملم کمتر در واقع از ترس نمیتوانم خودرا متمرکز کنم
هر چقدر دقت عمل کم تر میشود اعتماد به نفسم کمتر میشود
هر چقدر اعنماد به نفسم کمتر باشد ترس و تردید و نا امیدی زود تر به سراغم می ایند
--
درسته؟
---
واقعا نمیدونم یه دلم میگه ((نه)) یه دل دیگمم...
هی ! من یه دل دارم
----
خوب حالا چیکار کنم ؟
باید پیروز بشم !
خداکنه....
-----
شاد زیستن !!!
------
هنوز ناراحتم
نخیر انگار ما رو ول نمیکنه
سلام.از وبلاگت خوشم میاد.بازم بیا به وبلاک من
اینم که مثل قبلیه !
این خیلی بده که هر چقدر یه چیزی برامون مهم باشه..دلهره اش هم بیشتره.....آدم تو جاهای حساسه زندگیه که باید به جوا خوب و منطقی از عملش برسه که اینطوری خراب میشه!!!!!!
راستی آدم دو تا دل داره..یکی دلش یکی عقلش که به یه دلش حاکمه!!!!
پیروز باشی
اونورا بیا و ما رو سر افراز کن...نذار هر دفعه بیام و دعوتت کنم!!!!
موفق باشی
کاملا درسته . خیلی ممنون از کامتت قشنگت . مرسی
سلام رفیق!
با این جا خیلی موافقم:هر چقدر دقت عمل کم تر میشود اعتماد به نفسم کمتر میشود
مرسی بابت کامنت
)):
منم مثل تو !
یه بار بیا یه مطالعه ای بکن کامنتتو ... خیلی ادبی بود و ثقیل ... ولی خب من فهمیدم منظورت چی بود ...
حالا چه فرقی میکنه این با اون ؟؟هان ؟؟
:((
باشه ..